۱. مقدمه:
رتینوپاتی زودرس (ROP) یکی از بیماری‌های چشمی است که معمولاً در نوزادان نارس رخ می‌دهد. این بیماری به دلیل رشد غیرطبیعی عروق خونی شبکیه چشم در نوزادانی که پیش از هفته ۳۱ بارداری یا با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم به دنیا آمده‌اند، ایجاد می‌شود. نوزادان نارس به دلیل عدم تکامل کامل چشم، در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
۲. علت‌های بروز ROP:
علت دقیق رتینوپاتی زودرس هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما عواملی مانند استفاده از اکسیژن درمانی طولانی‌مدت در نوزادان نارس، سطح بالای اکسیژن خون و عدم تکامل کافی عروق خونی چشم می‌توانند نقش مهمی در بروز آن داشته باشند. در برخی موارد، عوامل ژنتیکی نیز ممکن است تأثیرگذار باشند.
۳. علائم بیماری:
رتینوپاتی زودرس معمولاً در مراحل اولیه علائمی نشان نمی‌دهد و بدون علائم قابل مشاهده است. اما در مراحل پیشرفته‌تر، می‌تواند باعث جداشدگی شبکیه و کاهش شدید بینایی یا حتی نابینایی شود. به همین دلیل، غربالگری و تشخیص زودهنگام بسیار حیاتی است.
۴. روش‌های تشخیص:
برای تشخیص رتینوپاتی زودرس، نوزادان نارس باید از هفته‌های اول تولد به طور منظم تحت معاینات چشمی قرار گیرند. این معاینات معمولاً توسط پزشکان متخصص شبکیه و با استفاده از ابزارهای خاصی مانند افتالموسکوپ انجام می‌شود. معاینه‌های منظم می‌تواند به شناسایی مراحل اولیه بیماری کمک کند.
۵. درمان‌ها:
در صورت تشخیص زودهنگام ROP، روش‌های مختلفی برای درمان وجود دارد. یکی از روش‌های رایج درمان لیزر تراپی است که از رشد بیشتر عروق خونی غیرطبیعی جلوگیری می‌کند. در موارد پیشرفته‌تر، جراحی‌هایی مانند ویترکتومی نیز ممکن است لازم باشد. درمان به موقع می‌تواند از عوارض جدی مانند نابینایی جلوگیری کند.
۶. نتیجه‌گیری:
رتینوپاتی زودرس یکی از مهم‌ترین مشکلات چشمی نوزادان نارس است که می‌تواند بدون علائم خاصی شروع شود و در صورت عدم تشخیص به موقع، عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. تشخیص زودهنگام و معاینه‌های منظم چشمی می‌تواند به حفظ بینایی و جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.